Uważali, że Rosja jest spadkobierczynią średniowiecznej Rusi Kijowskiej. A co za tym idzie, Rosja i Ruś stanowią jedność. Drudzy chcieli budować własne państwo narodowe. Uważali, że tylko Ukraina jest spadkobierczynią Rusi Kijowskiej. Rywalizację o dusze narodu ostatecznie wygrali ci ostatni. Ruś zamieniła się w Ukrainę. Wraz z przyjęciem do szkoły uczniów z Ukrainy pojawiło się wiele pytań dotyczących różnic w systemie szkolnictwa i programach nauczania. Poniżej przedstawiamy podstawowe informacje, które w liście skierowanym do dyrektorów szkół, nauczycieli, kuratorów oświaty i przedstawicieli jednostek samorządu terytorialnego przekazał minister Edukacji i Nauki. Znasz może język ukraiński albo rosyjski? 2011-04-21 21:49:15; z jakiego alfabetu wywodzą się alfabety: a) polski b) angielski c) rosyjski d) niemiecki i e) ukraiński? 2010-05-16 11:47:45; Czym się różni język rosyjski a język ukraiński? 2017-02-02 15:45:30; Zna ktoś Ukraiński oraz Rosyjski? Bardzo ważne proszę o wiadomości pod Język słowacki ma w porównaniu do czeskiego bardziej złożony i bardziej archaiczny system głoskowy. Różnice w tej dziedzinie wynikają głównie z tego, że w słowackim nie miały miejsca określone zmiany typowe dla współczesnej czeszczyzny. / ʎ /, miękkie <ľ>, pierwotnie palatalizowane (miękkie) / l ʲ /, w czeskim (i Przed godziną 21 czasu polskiego agencja Reutera informowała, że rosyjski konwój znajduje się na północny wschód od ukraińskiego miasta Iwanków, około 65 kilometrów od Kijowa. Vay Tiền Nhanh Chỉ Cần Cmnd Nợ Xấu. Przede wszystkim, Ukraina charakteryzuje się kulturą staroruską, która intensywnie rozwijała się na przełomie XI i XVI wieku, ale przejawy tej kultury do dziś są bardzo wyraźne w Ukrainie. Stąd te swoiste podobieństwa Ukrainy i Rosji. Kultura staroruska szczególnie dotyczy literatury i tradycji, a także religii... Język ukraiński… (derusyfikacja) To alfabet wywodzący się z cyrylicy, stanowiący odmianę grażdanki. Początkowo do zapisu języka ruskiego, który był protoplastą późniejszego języka ukraińskiego, używano cyrylicy w wersji cerkiewnosłowiańskiej. Działania na rzecz wypracowania ukraińskiego języka literackiego, przyczyniły się do powstania pierwszego alfabetu ukraińskiego. Było to konieczne, gdyż nowoczesny język ukraiński oparto na języku ludowym. Ale tak naprawdę, dopiero u schyłku ZSRR, w roku 1990, dokonano pierwszych zmian w kierunku derusyfikacji. Religijna zależność/niezależność Ukrainy Jeśli chodzi o religię, to jest to dość skomplikowana sprawa, bo w Ukrainie od lat 90. XX wieku funkcjonują trzy Kościoły prawosławne: Ukraiński Kościół Prawosławny Patriarchatu Moskiewskiego, będący częścią Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego, Ukraiński Kościół Prawosławny Patriarchatu Kijowskiego został on utworzony w 1992 roku, właśnie w celu uniezależnienia się od Moskwy, Ukraiński Autokefaliczny Kościół Prawosławny – istnieje on do 15 grudnia i wywodzi się z prawosławnej diaspory ukraińskiej w Stanach Zjednoczonych oraz w Europie Zachodniej. A członkami tego Kościoła są głównie mieszkańcy na zachodzie współczesnej Ukrainy. Miejscem kultu Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego w Polsce jest na Podlasiu Góra Grabarka (nazywana górą krzyży) wraz z żeńskim monastyrem Świętych Marty i Marii. Co roku przybywają tam pielgrzymi w dniach 18-19 sierpnia (to jest Święto Przemienienia Pańskiego). Pielgrzymi pozostawiają na górze krzyże wotywne z intencjami, stąd ta imponująca liczba krzyży na Górze Grabarce. Tradycyjne ukraińskie potrawy Ukraina oprócz tego, że w świecie słynie z trunków wysokoprocentowych, czyli wódki i zacnej śliwowicy. To także propaguje kwas chlebowy, mianowicie bezalkoholowy napój gazowany ze sfermentowanego chleba. Tradycyjną potrawą ukraińską są pierogi ruskie, pielmieni (pierożki z luźnym farszem mięsnym) i pierogi drożdżowe z kaszą gryczaną na maśle, to bardziej bułeczki z kaszą, ale Ukraińcy mówią na nie pierogi. Powszechny w Ukrainie jest także smalec ze słoniny wieprzowej oraz barszcz ukraiński ze śmietaną, który ma niewiele wspólnego z polskim barszczem z uszkami oraz zupa kapuśniak z chlebem. Ukraińcy również mają niebywale pyszne cukierki, których rodzajów nie sposób zliczyć. Ukraińska kinematografia Kinematografia ukraińska jest najstarsza w Europie wschodniej, ponieważ rozwija się od 1896 roku. A reprezentuje ją chociażby cykl kronik filmowych Alfreda Fedeckiego – Polaka mieszkającego w Charkowie. W Ukrainie powstała Kijowska Wytwórnia Filmowa w Odessie i Jałcie w 1928 roku. Najsłynniejsze, ukraińskie dzieła filmowe, to: „Pancernik Potiomkin”, czyli filmowa wizytówka Odessy. Radziecki, niemy film wojenny z 1926 roku w reżyserii Siergieja Eisensteina. Jeśli chodzi o polskie kino, to warto nadmienić, że najsłynniejszym filmem o dziejach polsko-ukraińskich jest „Ogniem i mieczem” z 1999 roku w reżyserii Jerzego Hoffmana, gdzie w rolę Bohdana Chmielnickiego wcielił się ukraiński polityk Bohdan Stupka. Pierwszym ukraińskim filmem nominowanym do Oscara dla najlepszego filmu nieanglojęzycznego był „Mamaj” z 2003 roku w reżyserii Olesia Sanina. Polsko-brytyjsko-ukraińska produkcja 2019 roku, to „Obywatel Jones” w reżyserii Agnieszki Holland, który miał swoją premierę na Międzynarodowym Festiwalu Filmowy w Berlinie i otrzymał Złote Lwy, czyli główną nagrodę na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdańsku. Czytaj też: To ważne, aby zwalczać wojnę i potępiać wszelką agresję, także za pomocą języka. W ostatnich dniach często mówi się o wspieraniu Ukrainy. Ale niewielu z nas wie, że możemy... Fot. Po ataku Rosji na Ukrainę pojawiła się w Polsce ogromna liczba osób szukających schronienia przed wojną. Jednym z wielu wyzwań, przed jakimi stają zarówno obywatele Ukrainy, jak i Polacy, którzy spieszą z pomocą, jest bariera językowa. Dlatego warto przyjrzeć się językowi ukraińskiemu, sprawdzić, co łączy, a co dzieli go z językiem polskim. Warto szukać porozumienia. Rodzinne koligacje Na początku był język praindoeuropejski. To z niego wywodzą się prawie wszystkie języki nowożytnej Europy, a także tak odległe jak choćby hindi czy perski. Wspólnota praindoeuropejska rozpadła się prawdopodobnie na przełomie IV i III tysiąclecia przed naszą erą. Powstał wówczas między innymi język prabałtosłowiański, a po dalszym jego podziale: język prasłowiański. Ekspansje terytorialne dawnych Słowian prowadziły do stopniowego różnicowania tych ludów. Stąd też powstały trzy językowe grupy: zachodnio-, południowo- i wschodniosłowiańska. Z tej pierwszej wywodzi się język polski, z tej ostatniej zaś: ukraiński. Ojcowie języka ukraińskiego Grupa języków wschodniosłowiańskich była długi czas względnie jednolita: rozpad na języki białoruski, rosyjski i ukraiński nastąpił, według różnych źródeł, w XIII wieku (upadek Rusi Kijowskiej) lub nieco później. „Wyodrębniony język staroukraiński rozwijał się w XVI i XVII wieku” – mówił w Polskim Radiu językoznawca dr Marian Jurkowski. Natomiast współczesny, nowożytny język ukraiński powstał pod koniec wieku XVIII. Momentem przełomowym było wydanie trawestacji „Eneidy” Iwana Kotlarewskiego, zbieracza rodzimego folkloru, napisanej na podstawie utworu Wergiliusza. Dlaczego ukraińska wersja słynnego rzymskiego poematu o losach Trojańczyka Eneasza była tak ważna w dziejach kultury Ukrainy? Najprościej rzecz ujmując: ponieważ język nabiera dojrzałości i „wybija się na niepodległość” właśnie dzięki literaturze, która pokazuje jego możliwości i scala jego bogactwo. Istotne jest to zwłaszcza, jak tu, w niesprzyjających warunkach politycznych (brak państwowości ukraińskiej). Fot. „Eneida” według Iwana Kotlarskiego nobilitowała ukraiński język ludowy, a w konsekwencji, jak pisał prof. Włodzimierz Mokry, „powstały trwałe podstawy nowożytnego języka literackiego stworzone w oparciu o potoczną mowę Rusinów-Ukraińców. (...) Kotlarewski wskazał drogę rozwoju nowożytnej literatury ukraińskiej, a zarazem postawił przed społeczeństwem ukraińskim zwierciadło, w którym wszyscy swe oblicze snadnie ujrzeć mogli”. Historia i języki Język ukraiński łączy z językiem polskim nie tylko wspólne słowiańskie pochodzenie. Bliskie sąsiedztwo tych dwóch językowych wspólnot („Rusinów” i „Lachów”, by przywołać archaiczne nazwy Ukraińców i Polaków) stwarzało przez wieki okazję do wzajemnych, historycznie złożonych kontaktów. Już po wyprawie kijowskiej Bolesława Chrobrego (1018 rok) w polszczyźnie pojawiły się pierwsze słowa – nazwy miejscowe – związane z językiem Rusi Kijowskiej. Przez kolejne stulecia tereny, na których rozwijał się język ukraiński, w różny sposób i w różnym zakresie związane były politycznie i kulturalnie z Polską. Współtworzyły Rzeczpospolitą Obojga Narodów (choć już w 2. połowie XVII wieku przeszły częściowo w ręce Carstwa Rosyjskiego), a po odzyskaniu przez Polskę niepodległości weszły w jakiejś mierze w skład II RP. „Ludność polska i ukraińska mieszkała na tych ziemiach w postaci przemieszanej, w związku z czym między tymi językami istniały olbrzymie wzajemne wpływy. Zarówno język polski wpływał na język ukraiński i odwrotnie” – tłumaczył dr Marian Jurkowski. Zapożyczenia, czyli językowa hojność Wpływy te widać już na płaszczyźnie historyczno-kulturowej. Poczynając od spraw anegdotycznych (Sobieski znał ukraiński, a Marysieńka śpiewała mu ukraińskie piosenki, mówił dr Marian Jurkowski), a kończąc choćby na literaturze. Juliusz Słowacki, urodzony w Krzemieńcu, miał niańkę, która nuciła mu ukraińskie pieśni. Poeta po latach powracał w swojej twórczości do krainy dzieciństwa i zasłyszanego wtedy innego niż ojczysty, tajemniczego języka (używał form z języka ukraińskiego np. przy stylizowaniu polszczyzny na dawną, archaiczną nutę). Fot. Ale wzajemne językowe wpływy objawiały się przede wszystkim w zapożyczeniach: przenoszeniu i adaptowaniu do własnego słownictwa słów z języka innego. „Przez Ukrainę szły wpływy orientalne do języka polskiego, zwłaszcza terminologia „konna” i wojskowa” – opowiadał dr Marian Jurkowski, przywołując jako przykłady „buławę”, „ułana” czy „bukłak”. Ukrainizmami, czyli wyrazami lub zwrotami pochodzącymi z języka ukraińskiego, są również w polszczyźnie: „sadyba”, „borsuk”, „czeremcha”, „wataha”, „hultaj” czy, oczywiście, „step”. Co do sytuacji odwrotnej – polonizmów występujących w języku ukraińskim – ich obecność notuje się już od XIII wieku i w całym zasobie leksykalnym tego języka jest ich stosunkowo dużo. Jako przykłady można tu wymienić takie słowa, jak „cikawyj”, „powit”, „pereszkoda” czy „diakuwaty”. Uwaga na fałszywych przyjaciół Dla użytkowników języka ukraińskiego i polskiego pierwszą barierą w komunikacji jest forma zapisu: z jednej strony cyrylica, z drugiej alfabet łaciński. Ale już na poziomie języka właściwego, mówionego, sprawa wydaje się prostsza. Ukraiński i polski są bowiem – mimo że wywodzą się z dwóch oddzielnych słowiańskich podgrup – stosunkowo bliskimi sobie językami. Dość powiedzieć, że wspólne słownictwo, oczywiście poddane wielorakim przekształceniom, obejmuje grubo ponad połowę całego leksykalnego zasobu. Niepisana i anegdotyczna zasada, że „Słowianie zawsze się jakoś dogadają”, tu sprawdza się bardziej niż na przykład w kontakcie Polaków czy Ukraińców z użytkownikami języków południowosłowiańskich. Fot. Podobieństwa mogą być jednak często mylące. W języku ukraińskim i polskim wiele jest tzw. fałszywych przyjaciół, czyli słów lub fraz, które mają bardzo podobną formę, ale jednak inne znaczenie. Dla przykładu: pol. „mecz” – ukr. „меч” (miecz); pol. „kit” – ukr. „кіт” (kot); pol. „dywan” – ukr. „диван” (sofa, kanapa); pol. „czaszka” – ukr. „чашка” (filiżanka, kubek); pol. „bogato” – ukr. „багато” (dużo); pol. „gotować” – ukr. „готуватися” (przygotowywać). Gramatyczne pułapki Jeśli chodzi o kwestie gramatyczne związane z językiem ukraińskim i polskim, łatwo zaobserwować występujące na tej płaszczyźnie różnice, analizując kilka typowych błędów popełnianych przez uczących się. Błędów, które w dużej mierze wynikają z przekładania reguł swojego języka na język poznawany. I tak na przykład uczniowie ukraińskojęzyczni muszą wystrzegać się struktur, w których dają o sobie znać odmienności deklinacyjne i koniugacyjne: „On pracuje programistą”, „Daję upominek rodzicam, przyjaciołam”, „Jestem w prace, w podróże”, „Te studenty, te Polaki”, „Dzieci krzyczeli”, „Ja czytała”. Z kolei Polacy uczący się ukraińskiego popełniają często takie błędy, jak tworzenie na rodzimy wzór form czasu przeszłego („będę czekał” zamiast „я буду чекати”) czy nieodmienianie w liczbie mnogiej rzeczowników zakończonych na „-um” (które zresztą należą tu do rodzaju męskiego, a nie jak w polszczyźnie do nijakiego). Ten piękny wschodni zaśpiew Kwestie różnic w wymowie między ukraińskim a polskim, choć niemałe, nie powinny dla użytkowników obu tych języków być szczególnie trudną barierą do pokonania. Spośród ponad osiemdziesięciu charakterystycznych cech fonologicznych języka ukraińskiego, jak mówiła w wywiadzie dla „Monitora Wołyńskiego” dr Nadia Gergało-Dąbek, dwadzieścia dwie z nich są wspólne z językiem polskim. Dla porównania: jedenaście takich cech łączy ukraiński z rosyjskim, a dwadzieścia dziewięć z białoruskim. Brzmienie ukraińskiego dla Polaka nie powinno być obce również z innych powodów. Język ukraiński wpłynął przecież na kształtowanie się polskich gwar kresowych (w tym miejskiej gwary Lwowa), a ukraińskie przedniojęzykowozębowe „л” wymawia się podobnie jak polskie dawne, tzw. „aktorskie ł”. Źródło: Wiele osób mylnie twierdzi, iż język białoruski i rosyjski to „praktycznie jedno i to samo”. Choć u naszych wschodnich sąsiadów na porządku dziennym jest posługiwanie się obydwoma językami, to jednak mają w sobie istotne różnice. Co jest podobnego w języku białoruskim i rosyjskim, a gdzie można dostrzec różnice? Na te pytania odpowie nam Władysław, 26-letni Białorusin mieszkający od 3 lat w Polsce. Zarówno język białoruski, jak i rosyjski zna biegle, nie można więc prosić o rzetelniejsze źródło wiedzy. Nie da się ukryć, iż od 1994 roku prowadzona polityka rusyfikacji Białorusi coraz silniej wypiera tożsamość narodową. Klarownym przykładem jest wymiana języka białoruskiego na rosyjski, który – choć jest podobny – niesie szereg różnic. Tendencja ta się przyjęła, wskutek czego w 2018 roku 74% populacji używała rosyjskiego jako pierwszego języka, a niespełna 12% białoruskiego. Skąd taki wynik? Po części jest to kwestia wygody, generalnie więcej osób mówi w języku rosyjskim, przez co łatwiej się dogadać za granicą. Jest większe prawdopodobieństwo, że ten język rosyjski zostanie zrozumiany w Polsce, na Ukrainie czy w innych państwach dawnego Bloku wschodniego, niż jeśli zaczniesz mówić po białorusku. No ale trzeba to jednak oddać – w 1995 roku mieliśmy referendum co do wprowadzenia rosyjskiego jako języka równego z białoruskim. Wtedy to zostało przyjęte, ludzie zagłosowali na „tak”, chociaż nie wiadomo, czy Rosja jakoś nie namieszała przy głosowaniu, ale to są tylko moje domysły. Czy można więc powiedzieć, że Białorusinom niejako obojętne jest, czy mówią po rosyjsku, czy też w swoim ojczystym języku? Można tak to określić, w zasadzie nie jest to kwestia obojętności rozumiana jako niedbałość o coś, ale bardziej jako uniwersalność. Generalnie Białorusini dostosowują się do warunków, które obecnie rządzą kosmopolitycznym światem, globalizacją gospodarczą, a skoro język rosyjski bardziej sprawdza się na rynku, to korzystamy z rosyjskiego. Język białoruski traktujemy bardziej jako wartość, element folkloru, dziedzictwo kulturowe spotykane w miejscach tradycyjnych. Używanie języka rosyjskiego w społeczeństwie białoruskim nie rodzi ze sobą żadnych konfliktów ani reperkusji. Zobacz, że jak pojedziesz na Ukrainę i tam spróbujesz rozmawiać po rosyjsku, to możesz zostać zwyzywany, a nawet pobity, bo posługujesz się „językiem okupanta”. Tego na Białorusi nie ma, mało tego – zakładając, że znasz tylko i wyłącznie rosyjski, dogadasz się z większą grupą ludzi. Szkoły także uczą w języku rosyjskim; zobacz na Mińsk, tam na ponad 200 szkół może z 5 edukuje po białorusku, reszta to rosyjski. Teoretycznie są to dwa pokrewne języki, ale mają między sobą kilka różnic. Jakie więc są najważniejsze różnice między obydwoma językami? Pierwszą różnicę można usłyszeć, jeśli przez chwilę porozmawiasz z osobą z Białorusi, a potem z osobą z Rosji. Białorusin będzie mówić twardo, u nas wstępują te wszystkie dźwięki typu „sz”, „dż”, „cz”, takie brzmiące szorstko. Język rosyjski tego nie ma, dlatego jakbyś na przykład napisał słowo „deszcz”, to Rosjanin to przeczyta jako „diesc”, Białorusin jako „djeszcz”. Pozostając w obszarze fleksji, generalnie język białoruski jest łatwiejszy w zapisywaniu ze słuchu i w czytaniu. To, jak słyszysz coś po białorusku, tak to też zapisujesz – to jest łatwe, przyjemne i proste w używaniu. Język rosyjski takiego komfortu nie daje, częściej musisz się zastanawiać nad tym, czy literę „a” czytasz jak „a”, czy z przegłosem na „o”, tak samo z „e” – możesz to czytać jako „i”, jako „jy”, a też jako „e”, to wszystko zależy od słowa lub kontekstu. Zwróć uwagę na nasz alfabet i porównaj go z alfabetem rosyjskim; rozumiem że dla osób z Zachodu, posługujących się alfabetem łacińskim może to wyglądać identycznie. Jeśli jednak zwrócisz uwagę na niektóre litery białoruskiego alfabetu, na przykład „u krótkie” (Ў), to zobaczysz, że takiej litery w rosyjskim alfabecie nie ma. Ostatnią kwestię, na którą chciałbym zwrócić uwagę, jest ortografia – w zasadzie język białoruski ma bardzo proste reguły pisowni, wymienności liter i innych zasad ortograficznych. Rosyjski pod tym względem jest nieco bardziej złożony, przez co łatwiej najpierw nauczyć się języka rosyjskiego, a potem białoruskiego niż na odwrót. Łatwo popełnić też błąd na zasadzie automatyzmu, jeśli piszesz coś po rosyjsku a myślisz po białorusku. Podobieństw jest znacznie więcej niż różnic, dlatego osoba z Białorusi bez problemu dogada się z osobą z Rosji; to trochę tak, jak Polak jadący do Republiki Czeskiej przy pomocy żywej gestykulacji porozumie się z lokalnym mieszkańcem. Dzieje się tak za sprawą grup językowych – białoruski i rosyjski to grupa języków wschodniosłowiańskich, przez co łatwo się dogadujemy. Cyrylica to kolejny wspólny mianownik, tak naprawdę mamy dosłownie kilka różnic, między innymi to wcześniej wspominane „u krótkie”. Zdecydowana większość alfabetu jest bliźniaczo podobna, więc nauka liter rosyjskich spowoduje automatyczną znajomość liter białoruskich i na odwrót – znajomość liter białoruskich gwarantuje znajomość liter rosyjskich. Mówiłem Ci wcześniej, że białoruski jest językiem twardszym niż rosyjski, ale tak w zasadzie to jedna z niewielu różnic w wymowie. Wspólnym mianownikiem jest między innymi sposób akcentowania pojedynczych wyrazów, jak i całych zdań. Nikt Ci nie zarzuci, że Twój akcent pada źle w rosyjskim, jeśli znasz zasady akcentowania po białorusku. Kolejne podobieństwo, a w zasadzie identyczność zasad znajdziesz w regułach interpunkcyjnych. Wiesz, kiedy piszę po rosyjsku lub białorusku, zupełnie nie martwię się o to, czy postawiłem przecinek prawidłowo do zasad białoruskich, czy do rosyjskich. I w jednym, i w drugim języku interpunkcja jest identyczna, więc nie musisz się martwić, że nieprawidłowo zastosowałeś myślnik lub postawiłeś przecinek w nieprzeznaczonym do tego miejscu. Jak widzisz przyszłość języka białoruskiego? Czy rosyjski całkowicie wyprze Wasz język? Jeśli nie – to kto w dużej mierze będzie używać białoruskiego? Przede wszystkim trzeba wiedzieć, że mimo praktycznego i wygodnego podejścia do języka rosyjskiego, białoruski w żadnym stopniu nie jest gorszy, nie można dyskredytować któregokolwiek języka względem drugiego. Białoruski teraz jest traktowany jako żywy pomnik kultury, pewnego rodzaju nośnik tożsamości narodowej i pamiątka po dawnych czasach. Myślę, że nawet jeśli 100% osób na Białorusi zacznie się porozumiewać po rosyjsku, to wciąż będą ośrodki pielęgnujące białoruski i podtrzymujący „żywotność” tego języka. Czy rosyjski całkowicie wyprze białoruski? Trudno powiedzieć, tak naprawdę wszystko zależy od postawy rządzących, a w zasadzie samego Łukaszenki. Kiedy Aleksandr doszedł do władzy, rozpoczął swoją sympatię prorosyjską, a proces rusyfikacji nabrał tempa, nie widzę więc powodu, by ten romans został nagle zakończony, tym bardziej w obecnych czasach [zależności gospodarczej Białorusi od Rosji]. Nasz język, nasza tożsamość i nasza kultura stały się narzędziem rozgrywki politycznej, myślę że to też jest powód, który skłonił ludzi do wyjścia na ulicę. Pokuszę się o bezpieczne stwierdzenie: jeżeli Łukaszenko odda władzę teraz, to białoruski nie zginie; młodzi patrioci i osoby zaangażowane w kultywowanie tradycji białoruskich często używają tego języka „po złości” Putinowi. Jeśli tak się nie stanie, to na pewno nie dojdzie do całkowitego pogrzebania naszego ojczystego języka, ludzie by na to nie pozwolili. Nie postawiłbym swojego dobytku na którekolwiek rozwiązanie, trudno coś powiedzieć przy obecnych zawirowaniach politycznych i toczących się strajkach, jednak najprawdopodobniej będą te języki w dalszym ciągu funkcjonować obok siebie. Kto wie, może białoruski zostanie lekko zmodyfikowany, by nieco bardziej przypominać rosyjski. Język ukraiński czy rosyjski – jakie są różnice? Ciekawostką na pewno jest fakt, że zasoby leksykalne języka ukraińskiego i języka rosyjskiego pokrywają się w aż 62 procentach. Dlatego słysząc oba języki można odnieść wrażenie, że nie tak bardzo się od siebie różnią. Jednak słówka w języku ukraińskim mają staroruską bazę językową, a w języku rosyjskim większość słówek pochodzi od ugrofińskiego i tureckiego. Już w XVI wieku widać było różnice między tymi dwoma językami. A jeszcze ciekawsze jest, że teksty w języku staroukraińskim dla Ukraińca są nawet teraz zrozumiałe, podczas gdy teksty w starym rosyjskim, np. z czasów Iwana Groźnego, już dla Rosjan są prawie nie do zrozumienia. Tak właśnie objawia się przemiana językowa, zachodząca wolniej w języku ukraińskim niż w języku rosyjskim. Jednak dopiero od XVIII wieku zaczął się kształtować tzw. literacki język ukraiński, który stopniowo przestawał wyglądać jak język rosyjski i bardziej zaczął przypominać język oparty na dialektach regionalnych czy zapożyczeniach od języków wschodnioeuropejskich. Kijów, Ukraina Podstawy języka ukraińskiego Język ukraiński podstawy ma całkiem proste, ale warto wiedzieć, że dzieli się na trzy zespoły dialektów: gwary północne, gwary południowo-wschodnie i gwary południowo-zachodnie. Do ostatniego zespołu dialektów zalicza się gwarę łemkowską, która używana jest w Polsce, a sami Łemkowie uznani są oficjalnie za mniejszość etniczną. Gramatyka języka ukraińskiego nie jest szczególnie trudna, choć wyróżnia się tu na przykład cztery czasy jak: teraźniejszy, przeszły, przyszły prosty i przyszły złożony. Co prawda istnieje tu jeszcze czas zaprzeszły, ale tak jak w języku polskim jest on uznawany za archaizm i nie jest używany. Każdy czasownik wyrażany może być w dwóch aspektach: dokonanym i niedokonanym. Co także przypomina gramatykę języka polskiego. Czymś co nie przypomina języka polskiego jest natomiast alfabet ukraiński zapisany w cyrylicy. U schyłku ZSRR zaczęto wprowadzać zmiany w alfabecie ukraińskim mające na celu derusyfikację, ale ostatecznie w roku 2001, kiedy miano dokonać reformy, prace wstrzymano. Język ukraiński - podstawowe zwroty i słówka Podstawowe zwroty w języku ukraińskim to [wymowa w nawiasie]: Tak – так [tak], Nie – НЕ [NE], Dzień dobry – Добрий Ранок [Dobryy Ranok], Do widzenia – до побачення [do pobachennya] czy Dobry wieczór – добрий вечір [dobryy vechir] oraz Dobranoc – добраніч [dobranich]. Przydatne będą też podstawowe zwroty grzecznościowe: Proszę – будь ласка [budʹ laska], Dziękuję – Дякую [Dyakuyu], Przepraszam – вибачте [vybachte]. Na pewno przydadzą się frazy: Słabo mówię po ukraińsku – Я Ледь Говорити українською мовою [YA Ledʹ Hovoryty ukrayinsʹkoyu movoyu], Nie rozumiem – Я не розумію [YA ne rozumiyu], Nie wiem – Я не знаю [YA ne znayu], Jestem z Polski – Я з польського [YA z polʹsʹkoho]. Słówka określające środki transportu: autobus – автобус [avtobus], pociąg – поїзд [poyizd], tramwaj – трамвай [tramvay], samochód – автомобіль [avtomobilʹ], czy taksówka – таксі [taksi]. Wymowa podstawowych zwrotów czy słówek nie jest skomplikowana, a niektóre z nich przypominają wręcz polskie. Dlatego gdy jesteśmy na wakacjach na Ukrainie i nie możemy się porozumieć, można spróbować mówić po polsku lub po rosyjsku. Jest duża szansa, że ktoś nas zrozumie. B O A R D » Board » Zadaj pytanie » Archiwum » Szukaj » Stylizacja OBECNI NA TPC » NimnuL 05:52 » rkowalcz 05:40 » Gniew 05:29 » kombajn4 05:11 » petropank 04:45 » xpx 04:26 » ridczak 04:26 » gigamiki 04:13 » Visar 03:48 » Faraonix 03:07 » Pio321 02:31 » biEski 02:16 » piszczyk 02:15 Dzisiaj przeczytano 5807 postów, wczoraj 20732 Szybkie ładowanie jest: włączone. © 2001 - 2022 A R C H I W A L N A W I A D O M O Ś Ć [ot - due to recent events] Jak laik może odróżnić język rosyjski od ukraińskiego? , kubazzz 6/11/09 20:59in return - wiem jak odróżnić chiński, koreański i japoński. Chodzi o tą nieszczęsną piosenkę To jest ukraińskie dzieło, ale nie wiem czy ona śpiewa po rosyjsku czy po ukraińsku. Wydaje mi się, że po rosyjsku. Miałem kontakt z językiem ukraińskim, coprawda nie dużo, ale znam kilka prostych słów i zwrotów. Rosyjskiego nie znam w ogóle. Musi być jakiś hack na to, żeby dało się odróżnić ze słuchu, nie rozumiejąc nawet , Shneider 6/11/09 21:00plagiat. identyczna pioseneczka jest w wersji francuskiej. obstawiam rosyjski, ukrainski jest blizszy naszemu, bardziej miekki..:: Live at Trance Energy ::. .: :. .: :.tak, to chyba , kubazzz 6/11/09 21:24jest rosyjski, bo słowo верёвка [verevka] jest rosyjskie. W ukraińskiej cyrylicy nie ma takiej literki "e" z dwoma kropkami. Poza tym ona śpiewa - "serce garaczye", a po ukraińsku byłoby coś koło "horacze", tak jakoś to kumpla z Ukrainy , myszon 6/11/09 21:34jak odpisze to Ci laika... , XTC 6/11/09 21:42dużo twardszego "h" "hovoryty" oraz sporo końcówek na "y". nie miałem czasu klipu obejrzeć ale już początek brzmi na jest jeszcze taki , kubazzz 6/11/09 22:03że oni mieszają języki, strasznie dużo po rosyjsku mówią, dużo jest rosyjskiego w mediach. Nie mam kontaktu z Ukraińcami już, ale ci z którymi miałem byli z zachodniej ukrainy i oni polski rozumieli dobrze, a niektórzy nawet mówili bez mocnego akcentu (jeden mówił, że oglądał uszatka), a ja pamiętam że po 2 miesiącach już ich ukraiński rozumiałem na tyle, żeby się dogadać. Ale coś ostatnio znowu mam problemy. Rzeczywiście, teraz kojarzę, dużo "h", często tam gdzie u nas jest "g". popularne słowa: tak - ukraiński, da - rosyjski dakuju - ukraiński, spasiba - rosyjski skazat', skażu - ukraiński, gawarit, gawaru - rosyjskiSM-S908skazat' i gawarit' oba są rosyjskie , Seadog 6/11/09 23:35pierwszy znaczy "powiedzieć", a drugi "mówić" nie patrzeć... , XTC 7/11/09 00:20"mówić" tak jak napisałem - (quasi fonetycznie i z ew. błędem odmiany) "hovoryty". Przez net w Radiu Olsztyn możesz sobie posłuchać: Ukraińcy , Chrisu 9/11/09 09:07sami (oprócz elyt) po ukraińsku mówić nie potrafią... /// GG# 1 110 10 10 11 100 10 \\\w ogóle to Ukrainę powinno się , kubazzz 6/11/09 22:08podzielić (chociaż mentalnie ten kraj i tak podobno jest mocno podzielony). Zachód do Polski, wschód do Rosji. To samo z Białorusią. Byłoby lepiej dla wszystkich;)SM-S908Wiesz... , JE Jacaw 7/11/09 04:03...ja tam wolę jak jednak "coś" jest między nami a Rosją, zawsze trochę bezpieczniej. Po prostu kocham Rosję i czym dalej ode mnie tym bardziej ją kocham. :-)Socjalizm to ustrój, który bohatersko walczy z problemami nieznanymi w innych ustrojachhahahah.. , Bitboy_ 7/11/09 10:10popieram :)9600K@ Ultimate,GskillRipJawsV360016GB,AsusGTX1070 ,FraDesION660Pciezko ciezko , RusH 6/11/09 22:20Dla mnie bez roznicy :(, uczylem sie 4 lata rosyjskiego i latwiej mi sie dogaduje z Horwatami niz Rosjanami. Kurac!I fix shit , vaneck 7/11/09 06:24stawiałem z nimi rusztowania w reichu, podobna do polskiej kultura pracy: najmłodszy idzie po wódkę ;-)A little less conversation, a little more action pleaseco kuracu :) , Chrisu 9/11/09 09:08W wakacje trochę pouczyłem się tego języka w pracy... No może paru słówek ;) /// GG# 1 110 10 10 11 100 10 \\\mi tam latwiej , zorg 6/11/09 22:53dogadac sie z chinkami :)))) salsa merenqe bachatasaki saki fifty dolla , RusH 7/11/09 03:52to Wietnamki saI fix shit ... , Muchomor 7/11/09 11:57... no i przyszpiliłeś go ;-)Stary Grzyb :-) Pozdrawia Boardowiczów.:. , Shneider 6/11/09 22:57ale chinki sa brzydkie, niskie, nosza gacie po tacie i sie nie gola. za to ukrainki (do slubu) to inna sprawa ;-).:: Live at Trance Energy ::. .: :. .: :..:. , Shneider 6/11/09 22:57pod // mi tam latwiej , zorg 6/11/09 22:53.:: Live at Trance Energy ::. .: :. .: :.na 99% rosyjski , drOOid 6/11/09 23:19Piosenki nie słuchałem ale na Ukrainie mówi się po rosyjsku. Niestety ukraiński to po zaśpiewana rosyjsku - to raz. , Mcmumin 7/11/09 13:20I nie masz racji z tym folklorem to dwa. Na zachodzie Ukr można dostać w ryło za mówienie po rosyjsku, Urk środkowa z Kijowem to tak 60% mówi po ukraińsku, 40% po rosyjsku. Na wschodzie Ukr (Donieck) i na Krymie oczywiście język ukraiński to folklor. Kubaz - tu masz dla porównania pisnye w ukrainsku mowu: momentach takich jak ten można dopiero dostrzec , kubazzz 7/11/09 17:47jak jednolitą szarą masą jest Polska i Polacy. Nawet obrys kraju jest jakiś taki nieskomplikowany, kwadratowy;) Nie mówię tego w pejoratywnym znaczeniu, ale czasem się nie mogę nadziwić jak mało jest państw, w których jest tak niewielkie zróżnicowanie ze w Polsce malo podzialow? , Deus ex machine 7/11/09 18:12jakbys chcial to bys znalazl sporo, ale po co sie dzielic, gdzie jest sens. Kazdy ma prawo byc soba, ale zeby zaraz wydzielac."Uti non Abuti"nie chodzi o podziały , kubazzz 7/11/09 18:52są jakieś podziały ideologiczne, klasowe etc. Chodzi o to, że w Polsce praktycznie nie ma mniejszości/większości etnicznych. Wszyscy mówią tą samą odmianą tego samego języka, który dla wszystkich jest językiem rodzimym i dla większości jedynym w użyciu. Praktycznie wszyscy są z tego samego kręgu kulturowego, wszyscy są białymi słowianami, jest tylko jedna znacząca religia. Jak na tak duży kraj, jest tutaj bardzo duża jednolitość. Nie ma tak jak na Ukrainie, że 3/4 mediów jest po rosyjsku, ani tak jak w Niemczech, że połowa kolegów twojego syna ma tureckie korzenie, ani tak jak w Belgii, gdzie jedni się z drugimi nie identyfikują w ogóle, albo jak w USA czy UK, gdzie 10% obywateli nawet nie umie mówić po angielsku, a sam angielski jest między poszczególnymi regionami niezrozumiały. My mamy ledwo kilka lokalnych gwar, kilka mniejszości o niewielkiej liczebności i paru niewiernych ;)SM-S908hmm, ciekawe... , Chrisu 9/11/09 09:10ja bym powiedział że na zachodzi 50% mówi po ukraińsku, w Kijowie tak 30, a na wschodzie może z 5%. /// GG# 1 110 10 10 11 100 10 \\\ All rights reserved ® Copyright and Design 2001-2022,

czym się różni język rosyjski od ukraińskiego